برندهای نیش در مقابل اکسکلوسیو

Niche vs Exclusive

.

.

.

Niche(نیش)

در واقع نیش چیزی نیست به جز یک بخش خاص از بازار فروش که توسط یک دسته مخاطب با یک تقاضای متفاوت از مصرف کننده معمولی ایجاد شده است. مثل L’Artisan یا Le Labo. چنین تقاضایی ممکن است بر اساس انحصار، خلوص مواد تشکیل دهنده، سبک زندگی، فعالیت اجتماعی، گیاهخواری و یا تعصب مذهبی شکل بگیرد تا این خدمات برای آن دسته از بازار خاص به حداکثر شکل ممکن اجرا شود. آنها معمولا در فروشگاه‌های تخصصی عطر، بوتیک‌های لوکس و یا وبسایت های رسمی به فروش می‌رسند.

نیش مشخصاً به قیمت ارتباط چندانی ندارد بلکه به خاص و تخصصی بودن محصول بر می گردد.

Exclusive(انحصاری/منحصر به فرد)

انحصاری بودن به طور معمول مستلزم لاکچری/لوکس بودن است که خواه ناخواه قیمت بالاتر را موجب می‌شود. می شود گفت “Exclusive” یک نوع نیش به حساب می آید اما تنها نیش موجود نیست. برندهای معروف مانند Tom Ford، Chanel، Hermes، Prada، و Dior خطوطی از تولید را به کسانی اختصاص داده‌اند که این توانایی را دارند که برای هر بطری بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار بپردازند. دیگران از قبیل by Kilian، Roja Dove، Grossmith، Clive Christian، JAR و Xerjoff از همان ابتدا خود را برندهای لوکس در نظر گرفته و مطرح کردند و به مشتریانی رسیدگی می کنند که در قدم اول به دنبال منحصر به فرد بودن هستند و این همان ارزش افزوده اصلی آنهاست.

.

.

.

نويسنده: Daniel Barros

ترجمه: دايره مترجمين آترين استار

آخرین دیدگاه کاربران

ثبت ، نظرات کاربران