گاهی در میان شلوغی ها و جنجال ها، چیزی هست که بیشتر از همه جلب توجه می کند. گاهی ورای طغیان احساسات مختلف، یک حس ملموس تر نمایان می شود؛ و یا در اندیشه آدمی، نکته ای برجسته تر می نماید. درست مانند نقش پررنگی که “قرمز” در میان سایر رنگ ها ایفا می کند. رنگی به حقیقت خیال انگیز که هم می تواند یادآور احساسات زیبایی چون عشق باشد و هم تلنگری برای تلخی هایی چون خون و مرگ.
“مون نوم ا غوژ” یا “اسم من قرمز است” الهام گرفته از رمان تاریخی مورد علاقه خانم مجدا بکالی به همین نام نوشته “Orhan Pamuk” نویسنده ترک تبار است. رمانی که حول محور دو موضوع متفاوت در کنار هم می پردازد: عشق و مرگ.
شروع جنجالی و قدرتمند این عطر، همچون آغاز رمان از داستانی پرهیاهو خبر می دهد. جایی که در نخستین گام تندى فلفل صورتی و زیره به همراه مختصر فضای سیتروسی و آلدهیدی در کنار اتمسفر حزن انگیز بخوری، تصویرگر مرگ یکی از کاراکترها در ابتدای این رمان است. چیره دستی طراح این اثر، خانم سیسیل زاروکیان از همین ابتدا نمایان می شود که چطور یک داستان را با تک تک جزئیاتش به زیبایی در قامت هنر عطر به شکل رایحه در می آورند؛ نکته ای که در این بین وجود دارد این است که دلهره و عشق و احساس بر سرتاسر این داستان سایه افکنده است؛ پس عجیب نیست که ادویه ها برای انتقال این پیام به مخاطب در جای جای این رایحه از آغاز تا انتها به کار گرفته شده باشند.
هسته مرکزی این عطر “رز ترکی” است که طراح برای به تصویر کشیدن رنگ سرخ عشق از آن بهره برده است و با اضافه شدن ادویه هايى همچون زنجبیل، هل و دارچین بیش از پیش قدرتمند و باشکوه جلوه می کند. برای ارائه بعد نفسانی و البته پرشور عشق، فضایی کهربایی داستان را ادامه می دهد. جالب است بدانيد از شروع تا انتها رمان را ٢٠ راوی، به شكلى متفاوت حکایت می کنند. چیزی که البته باعث نمی شود داستان از هم گسیخته شود و کار خوب نویسنده را طراح رایحه نيز با ظرافت تمام بسط داده اند.
“مون نوم ا غوژ” عطری گل بو، ادویه ای، بخوری و صمغی است که با وجود حضور نت های فلورال می تواند انتخاب درخوری برای آقایان نیز باشد و با قدرت خوبی که دارد همراه روزهای سرد مخاطبینش باشد.