در افسانه های یونان باستان آمده که “گانیمد” جوان خوش سیمایی بوده که زیبایی وصف ناپذیرش زبانزد خاص و عام بوده است. تا آنجا که زئوس (خدای آسمان ها و ملکوت) او را به عنوان پیش خدمت و معشوقه خود برگزید.
این نام همچنین برای بزرگترین قمر سیاره مشتری انتخاب شده است که در سال ۱۶۱۰ توسط گالیله کشف شد. سطح این قمر زیبا تماما با اقیانوس آب شور پوشانده شده است.
“مارک انتوان” که خودش طراح مد است برای طراحی عطرهایش به سراغ “کوئنتین بش” می رود. عطاری که مارک پس از آشنایی با ایشان متوجه شد نقاط اشتراک فراوانی با او دارد؛ از خاطرات کودکی گرفته تا ارزش ها و آرمان های مشترک و عشق یکسان به زیبایی مواد اولیه…
آن ها خیلی زود و کمتر از یک سال از آشناییشان همکاری خود را آغاز کردند و نتیجه این همکاری، خلق سه گانه ای شد که با آنها، این برند نوپا، ره چندین ساله را یک شبه پیمود.
و اما رایحه همچون یک واقعیت موهومی و رازآلود است. در اولین برخورد گویی قدم به سیاره ای می گذاریم که اتمسفر آن آکنده از رایحه ای آشنا است. هرچند به سختی میتوان اجزای آن را تفکیک نمود. نسیمی که در این سیاره جریان دارد بوی نمکین و فلزی مانندی را به این سو و آن سو میکشاند که تا پایان سفر همراهمان میماند.
همچنان که از ابتدا این رایحه در مشام جا خوش می کند، نت ها در مکالمه ای دائمی به یکدیگر پاسخ می دهند. فضایی مرکباتی در شروع نقش بسزایی ایفا می کند و خیلی خوب با این اتمسفر چفت می شود. سپس دو گل بنفشه و ایمورتل با تزریق رایحه شیرین خود، یکی طراوت و دیگری حس خشکی به رایحه می بخشند. و در انتها فضای چرمی چوبی که نمیگذارد این حس زیبا به رایحه ای صرفا شیرین بیانجامد.
گانیمد عطری تلخ و شیرین و نسبتا گرم است که با اجزای گلی، چوبی و چرمی خود بر روی بیسی فلزی، رایحه ای بدیع با جذابیت های نوآورانه ارائه می دهد و از قدرت پخش و ماندگاری بسیار بالایی برخوردار است.
دیشب حدود ساعت ۸ در فروشگاه معتبر ، عزیز و دوست داشتنی آترین استار روی کاغذ بلاتر تستش کردم، خونه که رسیدم ساعت ۹:۳۰ بود، کاغذ بلاتر را روی کنسول داخل سالن گذاشتم. بوی عطر ، اونم از نوع مرغوب و درجه یک ، کل فضای سالن( البته سالن منزل ما خیلی بزرگ نیست ) را پر کرد. صبح که برای رفتن به محل کار آماده می شدم به محض ورودبه سالن ، بوی عطر تقریبا به همان قدرت استشمام میشد . پس از بازگشت از محل کار ( حدود ۳ بعد از ظهر) ، بویی مطبوع ، به شدت دلربایی می کرد. همه این خودنمایی و قلدری ، با یک پاف اسپری روی کاغذ بلاتر شروع شده و هنوز ادامه دارد. بویی خاص و مسحور کننده.می بایست یک بیت از شیخ اجل سهدی شیرازی برای این اعجوبه ی دنیای روایح نوشت:
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
که دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
شاید بهتر می بود همین یک بیت را جایگزین پر حرفی بالا نمود. شاد وپیروز باشید.