بهبود حس بويايى من پس از ابتلا 19-Covid

هفته آخر سال ٢٠٢٠، درست بعد از کریسمس، یک هدیه بسیار ناخواسته دریافت کردم: 19-COVID. من ابدا خیلی از احتمال ابتلا به این بیماری نمی ترسیدم، اما وقتی این بیماری به سراغ من آمد، نه تنها ترسیدم، بلکه اضطراب هم داشتم. همانطور که من سعی می کردم سالم باشم، هرگز نمی شد فهمید که اوضاع چگونه پیش می رود. یک روز ممکن است فکر کنید که مثل آنفولانزا است و روز دیگر برای جوابی که کمتر احتمال دارد مثبت باشد راهی بیمارستان می شوید. حتی اگر به احتمال زیاد درمان شده باشید، باز عوارض ممکن است شدید و گول زننده باشد، همانطور که همه ما این موارد را در اخبار، دوستان و یا خانواده خود دیده ایم.
بعد از دریافت اولین علائم ، شرایط عمومی من شبیه به آنفولانزای خفیف شد و در عرض سه روز حالم بهتر شد. به نوعی آنقدر خوش شانس بودم که مشکلات بیشتری را تجربه نکردم. اما با این حال یک چیز باعث ترس من شد. نه به این دلیل که ممکن بود بمیرم، بلکه به این خاطر که ممکن بود مدتی طولانی از داشتن حس بویایی ام محروم باشم و در نتیجه با مشکلات جدی کاری روبرو شوم.
از بین رفتن چشایی و بویایی بدون شک دو مورد از علائم بارز ابتلا به 19-COVID است و این قضیه دو یا سه روز پس از شروع اولین علائم مانند تب خفیف و سرفه برای من اتفاق افتاد. حتی اگر این موارد به سرعت گذر کنند، نداشتن حس بویایی بیشتر ادامه می یابد. بعضی از دوستانی که به آن مبتلا شده بودند به من گفتند دو ماه طول کشیده تا حس بویایی خود را بازیابند. من نمی خواستم این اتفاق بیفتد، بنابراین تدابیری اندیشیدم. بسیاری از خوانندگان ما همین نگرانی را دارند ، زیرا همه ما بویایی را به عنوان بعد بسیار مهمی از زندگی خود می شناسیم. برخی از آنها در حال حاضر درباره تجربیات خود در این زمینه در انجمن ما بحث می کنند.
از بین رفتن کامل بویایی چیز عجیبی است. من هرگز چیزی مشابه را احساس نکرده بودم. مثل این است که چشم بند زده باشید. گم می شوید ، گمراه می شوید ، به خصوص اگر بویایی بعد مهمی در زندگی شما باشد. برای چند روزهیچ بویی حس نمیکردم. منظورم صفر است. تفاوت آن با سرماخوردگی یا آنفولانزا بسیار زیاد است، زیرا حتی کوچکترین اثری از بو وجود ندارد. در حالی که این مسئله اضطراب زیادی برای من ایجاد کرده بود چرا که نمی توانستم بدون حس بویایی خود عطرها را بسازم و یا نظراتم را در مورد رایحه ها بنویسم، اما به طرز عجیبی برای من تسکین دهنده بود. مثل این بود که یک استراحت کامل و به دنبال آن احیای مجدد حس هاست. حتی اگر هنوز می توانستم حس کنم که غذایم شور یا شیرین است، و یا می توانستم از چیزهایی مثل شکلات تلخ لذت ببرم، اما بینی ام ٢٠٠٪ بی حس شده بود. با نگرانی از این موضوع که آینده بویایی من چگونه خواهد بود، با امید به اینکه بتوانم سریعتر به حالت عادی برگردم، تصمیم گرفتم که کاری انجام دهم.
پس از چند تحقیق و مشاوره پزشکی، نکاتی در مورد آموزش و تمرین مشام و بویایی، مکمل های غذایی جمع آوری کردم که می توانست زمان بهبودی را کوتاه کند.
ابتدا، وقتی متوجه شدم که بوی غذایم یا هیچ چیزی را واقعا حس نمی کنم، سعی کردم رایحه های مختلفی را از کلکسیون روایح خودم بو کنم، تا متوجه شوم که آیا مشام من هنوز برخی از نت های خاص را تشخیص می دهد یا آن را به طور کامل از دست داده ام. دو روز قبل، سر عطر Pino Silvestre را بو کشیده بودم تا ببینم مشامم هنوز کار می کند یا خیر. خب، مشامم هنوز کار میکرد اما شروع به ضعیف شدن کرده بود. این بار هم سرعطر را بو کردم اما هیچ چیز حس نکردم. من همچنین عصاره خالص برگ درخت توس (birch leaves) را بو کردم، که تازه و قدرتمند است و در صورت استنشاق مستقیم می تواند بسیار قوی باشد. نتیجه، صفر بود. بنابراین سراغ سلاح های سنگین رفتم: Poison Esprit de Parfum. مقداری روی پوستم زدم. نتیجه;هیچ. این مرا شوکه کرد. بنابراین کار عجیبی کردم. سعی کردم آن کار را از دهانم تنفس کنم و بو بکشم تا ببینم چه اتفاقی می افتد. چیزی را احساس کردم. مطمئن نیستم چیزی که احساس کردم چه چیزی بود اما حداقل صفر نبود. دوباره با بینی بو کردم و این بار گرمای آلو را برای نیم ثانیه احساس کردم. اما همین بود. کسری از ثانیه. و سپس بی حسی کامل برای چیزی که کم و بیش یک هفته به طول انجامید.
سپس، من آموزش خود را شروع کردم، اما در عین حال با متخصص تغذیه هم تماس گرفتم تا ببینم آیا غذای خاصی برای خوردن یا مکمل هایی وجود دارد که بتوانم برای تسریع در روند بازیابی بویایی ام استفاده کنم. نظریه های زیادی به صورت آنلاین در مورد این موضوع وجود دارد و من نمی خواهم به این مسئله با نگرش فنی و تکنیکی برخورد کنم زیرا فکر می کنم که دانش علمی برای شکافتن این موضوع ندارم. همچنین، روند بهبود بویایی برای هر شخص متفاوت است و به میزان آسیب دیدگی هر فرد از عفونت ناشی از 2 SARS Cov بستگی دارد. من نمی توانم به شما بگویم که بهترین کار برای شما چیست، اما می توانم توصیه ای را که متخصص تغذیه ام به من کرد برای شما بازگو کنم. وی به من گفت که ویتامین C را در مقدار دوزی مصرف کنم که در مقایسه با میزان مصرف طبیعی بسیار بالا است. در واقع، من تحقیقی کردم و فهمیدم که ویتامین C برای کمک به بدن در مبارزه با عفونت ها و تقویت سیستم ایمنی بسیار مفید و موثر است. و همچنین چیز دیگری که در این مورد بسیار کمک کننده است، روی می باشد، بنابراین من شروع به مصرف روزانه قرص روی کردم. و در پایان، برخی از متخصصان می گویند برای بازیابی سریعتر ارتباطات عصبی، مصرف جینکو بیلوبا می تواند مفید باشد. این نیز مکمل دیگری بود که متخصص تغذیه من از من خواست که مصرف کنم، و من هم با دقت دستورالعمل هایش را دنبال کردم و علائم بیماری ام را با دقت زیرنظر داشتم.
آموزش مهارت بویایی
در کل، من خوش شانس بودم، زیرا عفونت خیلی کوتاه و سبکی داشتم. پس از سه روز تب خفیف و گرفتگی بینی، به تدریج همه چیز به حالت عادی بازگشت. بعد از اینکه احساس بهتر شدن کردم، حس چشایی ام به راحتی به حالت عادی برگشت. اما بویایی دوهفته طول کشید تا به حالت عادی برگردد. پس بعد از اینکه دیگر علائم برطرف شده بودند، این همان جایی بود که آموزش مهارت بویایی واقعا کار کرد. بگذارید خلاصه کنم. کارهای روزانه من شامل این موارد می شد:
1️⃣ اول از همه، وحشت نکنید. استرس فقط آن را بدتر خواهد کرد. زیاد استراحت کنید، به خوبی غذا بخورید و زیاد آب بنوشید.
2️⃣ غذای خود را بو کنید؛ سعی کنید به یاد بیاورید که بوی آن چطور بوده است. همیشه این کار را قبل از خوردن غذا انجام دهید.
3️⃣ هر روز صبح مقداری روغن اسانس(خالص) جمع کنید. چیزهای ساده مانند اسطوخودوس ، اکالیپتوس ، سرو ، لیمو … سعی کنید با روغنهای مختلف شروع کنید و ببینید آیا بینی شما به بوی خاصی واکنش نشان می دهد یا خیر. هنگام استنشاق کردن، سعی کنید فکر کنید و بیاد بیاورید که قبلا بوی آن چطور بود. سعی کنید هر روز به سراغ همان روغن های اسانس برگردید. به یاد داشته باشید: شما با بوهایی تمرین میکنید که با آن آشنا هستید، بنابراین می توانید مغز خود را وادار کنید که آنها را تصور کند، حتی اگر به نظر برسد که آنها را تشخیص نمی دهید.
4️⃣ از بوییدن عطرهای حاوی الکل خودداری کنید. من فهمیدم که آن عطرها بینی مرا تحریک کرده که همین مسئله، بعدها بوییدن را برایم حتی دشوارتر کرد. حتی وقتی شروع کردم به بازیابی حس بویایی ام، الکل جلوی همه موارد (اتفاقات) بعدی را می گرفت. من کل آموزش اولیه بویایی خود را فقط با استفاده از روغنهای اسانس و عطرهای پایه روغنی و عطر گل رز انجام دادم.
5️⃣ عطرها را بو کنید. با قویترین نوعی که دارید شروع کنید. من با عطر عودهای عربی شروع کردم.
6️⃣ در حاليکه در خانه در قرنطینه هستید از عطر استفاده کنید. به شکل مجلل اسپری کنید، جرات پوشیدن هیولاهای قاتل در زمینه پخش بو را داشته باشید. از هر چیزی که مغز شما را تحریک می کند استفاد کنید، حتی اگر به ظاهر چیزی احساس نکنید. وقتی شروع به بوییدن می کنید، مطابق با اولویت خود باشید.
7️⃣ هرروز، دوبار در طول روز، صبح و عصر، همان اسانس ها و عطرها را بو کنید و به احساسی که قبلاً با بوکردنشان به شما دست میداد فکر کنید. سعی کنید توجه کنید و ببینید که آیا هیچ یک از آنها مغز شما را تحریک می کند و یا بوی آنها را حس می کنید. اگر چنین است ، بعدا دوباره به سراغ آنها بروید. در این بین حتما استراحت کنید.
8️⃣ سعی کنید تکامل مهارت بویایی خود را بفهمید و درک کنید. شما احتمالاً احساس کاملترشدن خواهید کرد، خصوصاً در مورد حس کردن رایحه های خاص. اگر این اتفاق بیفتد، پس یعنی در مسیر درست قرار دارید.
سرعت بازیابی بویایی برای هر فرد متفاوت خواهد بود و به عوامل مختلفی بستگی دارد. به نظر می رسد حتی پزشکان نیز نمی توانند نحوه روند آن را توضیح دهند. بنابراین، اگر آن احساس پیشرفت کردن و کاملتر شدن حس بویایی تان بیشتر طول کشید، مضطرب و ناامید نشوید. عصبی بودن فقط چیزها را پیچیده می کند. آرامش داشته باشید، چرا که دیر یا زود، دوباره حس بویایی خود را بازیابی خواهید کرد. اولین عطرهایی که توانستم بوی آنها را حس کنم، و مرا امیدوار کردند که روند بهبودی ام آغاز شده است، Dahn Al Oudh Maymun از اجمل و Al Haramain Salma بودند. آنها بمب های عطری هیولایی هستند، اما تمام آنچه که من می توانستم تشخیص دهم عطر چوبی بسیار ضعیفی در اولی و در دومی هم گلهای پلاستیکی بود. بقیه چیزها فقط یک فضای خالی در بویایی ام بود. حتی Al Haramain Faris که به طرز دیوانه واری قدرتمند است نیز هیچ بویی نداشت. یک روز اشتیاق امتحان کردن Femme de Rochas را داشتم و فکر می کنم ١٥ بار به خوبی اسپری کردم. خب، هیچ اتفاقی نیفتاد. غم انگیز بود. با پشتکار، آموزش و استفاده از مکمل ها، بهبود حس بویایی من حدود سه هفته به طول انجامید تا اینکه مشام من به کارایی حداقل 85 درصدی سابق برسد. من واقعاً خوشحال بودم که نت های ظریف تری مانند مشک ها را حس می کردم، حتی اگر از عطرهای قوی ای مانند Najm Noir از برند AL Haramain ساطع شده بودند. من به سراغ Femme de Rochas برگشتم تا اینکه یک روز شروع کردم به حس کردن رایحه شگفت انگیز آن – و نه فقط یک نت. من می توانستم آن را به طور کامل تشخیص دهم، حتی اگر به ظاهر بعضی از بخش های آن کم شده بود. این دلگرم کننده بود، به روال روزانه ام پایبند شدم و دوباره شروع کردم به بو کردن غذاهایم و البته لذت بردن از عطرهایم . اولین بررسی و نوشته من، اینجا در Fragrantica بعد از کووید، Lush’s Sappho بود زیرا من قبل از بیمار شدنم آن را زیاد می پوشیدم. این واقعیت که من آن را دقیقا همانطوری حس کردم که قبل از بیماری حس میکردم به من این نوید را داد که روند بهبودی من کامل شده است و آنطوری که برخی افرادی که قبلا مبتلا شده بودند گزارش داده بودند حس بویایی ام خوشبختانه نه تغییر کرده بود و نه دچار اختلال شده بود.
حالا … من، عطرسازی را حتی بیشتر از قبل قدردان هستم و دوست دارم.
.
.
.
نويسنده: Miguel Matos؛ سردبیر، نویسنده، مترجم و پرفيومر
ترجمه: آترين استار

آخرین دیدگاه کاربران

ثبت ، نظرات کاربران