سفری در امتداد خط استوا از عمان تا کوبا

تا اوایل دهه 1920 سیگارهای کوبایی چه در کارخانه های کوبایی و چه آمریکایی، به صورت دستی و توسط کارگران رول می شدند. پیچیدن صدها سیگار برگ در نگاه اول شاید کار ساده ای به نظر برسد اما یکنواخت بودن آن، طاقت فرساترین کاری بود که یک کارگر می توانست انجام دهد.

اینگونه شد که صاحبان کارخانه ها افرادی را استخدام کردند تا روزانه برای کارگران کتاب یا رویدادهای روز را بخوانند و با این کار آنها را سرگرم کنند. البته انتخاب مطالب کاملا دموکراتیک و بر اساس رای و نظر کارگران صورت می گرفت.

به مرور زمان این عمل به یک سنت دائمی و در خطوط تولید به یکی از ارکان همیشگی تبدیل شد.

این سنت دستمایه طراحی عطر “اپوس ۱۴ رویال توباکو” شد.

عطری که “تنباکو” را به بهترین شکل ممکن و در اوج شکوه و عظمت خود ارائه می دهد و همزمان نماد ملی عمان یعنی “کندر” را نیز در تار و پود آن می پیچید و همچون خواننده های خط تولید (که ال لکتور نامیده می شدند) صدای رسای خود را به جای گوش، به شامه مخاطبین خود می رساند.

باقی آکوردها همچون ادویه ها و امبر صرفا گرداگرد این دو نت می چرخند و زیبایی های این اثر را تکمیل می کنند اما مجالی برای خودنمایی پیدا نمی کنند.

عطر “اپوس چهارده رویال توباکو” را می توان در یک کلام عطری گرم، سنگین و زمستانه دانست؛ ارائه ای دیگر از سیسیل زاروکیان که همواره نشان داده تبحر ویژه ای در ساخت عطرهای پیچیده ی شرقی دارد.