همين نامگذاری عطر به “وود اسنس” كافی است تا ذهنيت مخاطب به سمت رايحه ای غنی از آكورد چوبی برود درحاليكه بيشترين حجم رايحه از آن مركبات است! شايد بيشتر از آنكه به نام اين عطر اهميت بدهيم، به رنگ آن بايد توجه كرد. رنگ سبز آن می تواند نشانی از مركبات برخواسته از عطر باشد. رايحه ليمو، پوسته آن و برگ گشنيز، فضايی سيتروسی و آروماتيك را ايجاد كرده است. با پانهادن به نت دوم، وتيور كم رمق و بی جان اضافه می شود تا بتواند اندكی فضای چوبی به “وود اسنس” تزريق كند. البته هرچه كه باشد جناب “Alberto Morillas” طراح اين عطر است و در گروه روايح مركباتی از بهترين های اين هنر محسوب می شوند، از اين رو مركباتی تر بودن نسبت به روايح چوبی شايد با حضور اين پرفيومر چيره دست ارجحيت داده شده باشد. مركبات همچنان پرقدرت به كار خود ادامه می دهد و با روندی خزنده كاج خودنمايی می كند. در نت نهايی و بعد از گذشت زمان تقريبی بيش از يك ساعت، فضايی چوبی با قدرت نسبی بيشتر احساس می شود اما باز هم چوبی پر توانی نيست.