روايتی نو از اصالتی كهن
عود، اين آكورد كهنه كار و محبوب كه به فراخور استراتژی مورد نظر، #لباس های متفاوت بر تن می كند و در قالب كاراكترهای مختلف [البته بر خط مشی تعريف شده] ظاهر می شود، سال هاست در برندهای متعدد مورد توجه ويژه قرار گرفته است.
نيش برند “اينيشيو” نيز در پروژه “مشكی-طلايی” خود، #عود را دستمايه خلق يك اثر كرده است؛ پروژه ای كه يكی از غنی ترين و با كيفيت ترين عودهای طبيعی جهان را در قلب خود جای داده است. عود به اين عطر عمق بخشيده و از پرزنت سطحی دور كرده است. ديری نمی پايد كه زعفرانی گرم و برون گرا به همراه جوز هندی، عود محاصره می كند و به آن روح می بخشد. حال نوبت به پچولی می رسد كه به همراه عود، نت پايايی را به سمت خلق اتمسفری انيماليك پيش می برند.
با وجود حضور آكوردهای جان سخت در اين عطر، عود به شكلی تلطيف شده ارائه می شود و از آن هجمه ی تاريكی و شرقی مطلق به دور است. مشك نيز در پياده سازی اين رويكرد و استراتژی بی تاثير نيست و عود را هموارتر جاری می سازد.
در نهايت با عطری ماندگار و پخش بوی رضايت بخش، گرم، تلخ، عودی، زعفرانی، ادويه ای و پچولی محور روبرو هستيم كه اندكی نيز ردی از شيرينی را نمايش می دهد.
پی نوشت: در پاسخ به سوال برخی مصرف كنندگان كه از شباهت اين عطر و “ام اف كی باكارات رژ ٥٤٠” می پرسند بايد عنوان كنيم كه شباهت ياد شده بسيار كم و صرفا در رايحه ای چون زعفران است و اين تقارن به شكلی نيست كه بتوان اين دو را مشابه يكديگر دانست بلكه دو عطر متفاوت با دو امضای مختلف هستند.