هنر جنگ
صحبت از نبرد که به میان می آید ناخودآگاه ذهن به سمت میدان جنگ و ماشه و خون می رود؛ اما مگر جز این است که لحظه لحظه زندگانی بشر، صحنه مقابله و ستیز با ناملایمات است؟ و آیا آرمان انسان جز پیروزی و فائق آمدن بر آن هاست؟
برند هنری “جووی” در عطر پیش رو یعنی “لاغ دو لا گغ” نظری می اندازد به فرازهایی از کتاب بی نظیر “هنر جنگ” اثر نویسنده چینی “سون تزو”. او در آن زمان این کتاب را به مقاصد نظامی به رشته تحریر درآورد اما در طی سالیان بعد و تا به امروز نه تنها الهام بخش فرماندهان نظامی بوده بلکه بسیاری از مدیران و حتی مربیان و ورزشکاران هم از آموزه های آن بهره برده اند.
به طور کلی استخوان بندی رایحه در گروه عطرهای فوژه قرار می گیرد (دسته ای از عطرها که بارزترین اجزای آن عموما مرکبات، روایح آروماتیک و گیاهی، فضای چوبی خزه ای و گاهی ادویه ها هستند). جووی در “هنر جنگ” به زعم خود شوکی اساسی به قواعد از پیش تعیین شده می دهد. همان طور که “سون تزو” در بخشی از این کتاب اشاره می کند: برای پیروزی در شرایط مختلف نبایست در مسیر از پیش تعیین شده گام برداشت؛ بلکه باید از راه های غیر منتظره به مقصود خود رسید. بنابراین طراح به جای استفاده از مرکبات به تنهایی، آغاز عطر را با رایحه ای دلپذیر و شاداب گیاهی میوه ای -که ریواس و سیب سبز منشا آن است- تزئین کرده است. این شروع حسی مثل بو کردن ساقه شکننده ی یک گیاه آبدار در فضایی جنگلی به مخاطب می دهد. سپس ایمورتل با حضور خود، فضاى عطر را به سمت گرم و تلخ شدن پیش می برد. دنباله این بوی گیاهی و خشک را، بنفشه با اندک حضور خود لطافت می بخشد. اینجاست که ناخودآگاه بخش های دیگری از این کتاب کهن را بخاطر می آوریم؛ جایی که نویسنده معتقد است در یک رقابت، آن چیزی که باعث برتری می شود به آب و آتش زدن و هیاهو نیست، بلکه داشتن تاکتیک و گام های شمرده و هوشمندانه است.
در سیزده فصل این کتاب (هنر جنگ) می آموزیم که چگونه می توانیم همواره در یک رقابت، پیروزی شایسته ای را از آن خود کنیم. درست مثل نت پایانی عطر که متفاوت با شروع و نیمه عمر رایحه، برگ برنده این عطر ساده و شفاف به حساب می آید. پایانی خزه ای چرمی برای ماندن و لذت بخشیدن…
بنابراین به گفته خانم “وانینا موراسیول” طراح، در این عطر با یک فوژه مجلل و مدرن رو به رو هستیم که وجوه گیاهی و سرزنده ای را بر بیسی چوبی چرمی به ما نمایش می دهد.