در ملاقات با “Mea Culpa”، پچولی نخستين عضوی است كه برای خوشامد گويی پيش می آيد و پس از آن عود است كه مخاطب را در آغوش می كشد. فضا بخوری شده و بنزوئين با چهره بالزاميك پيش می آيد. ردی لطيف از حال و هوای پودری نيز شامه را نوازش می دهد ولی در محاصره ساير اجزاست. عطر اندكی شيرين از جنس صمغ هاست و وانيل است و عود و پچولی در تركيب با يكديگر دست به خلق اتمسفری تلخ و تاريك زده اند. پچولی قدرت خود را حفظ كرده و عود سعی نمی كند بر او چيره شود به همين خاطر رايحه، لايه لايه به نظر می رسد و با استشمام و اشباع شدن شامه از يك آكورد به آكورد بعدی می رسيم. مشك نيز در رايحه نهايی به عنوان بستر ظهور می كند و برای بدرقه حاضر می شود. “مئا كولپا” بصورت كلی مثلثی است كه بر سه ضلغ صمغ، عود و پچولی استوار گشته كه می تواند همدمی مطمئن و قابل اتكا برای دوستداران اين روايح باشد.